Nowe propozycje dotyczące dopłat w systemie feed-in tariffs w ustawie o OZE
Redakcja
19-09-2012
ekowatt press
{więcej}Insytut Energetyki Odnawialnej przygotował na zlecenie Ministerstwa Gospodarki nowe propocyzje taryf gwarantowanych (feed-in tariffs), które mogłyby zostać zapisane w ustawie o odnawialnych źródłach energii.
Propozycje nowych stawek taryf gwarantowanych przedstawione przez Instytut nie różnią się znacząco od tych, które znalazły się w projekcie ustawy o OZE zaprezentowanej przez resort gospodarki pod koniec lipca br. IEO wskazuje jednak, że propozycje Ministerstwa Gospodarki dotyczące taryf gwarantowanych są „zbyt zachowawcze”.
Poniżej prezentujemy komunikat Instytutu Energetyki Odnawialnej dotyczący przygotowanej przez IEO analizy możliwości wprowadzenia systemu feed-in tariffs dla mikro- i małych intstalacji OZE:
REKLAMA
REKLAMA
Instytut Energetyki Odnawialnej na zlecenie Ministerstwa Gospodarki przygotował opracowanie, którego celem było wykonanie analiz dotyczących określenia uzasadnionej wysokości stałej ceny jednostkowej zakupu energii elektrycznej wytworzonej w różnych rodzajach odnawialnych źródeł energii (OZE) przyłączonych do sieci dystrybucyjnej – tzw. stałych taryf typu FiT (ang.: feed-in tariff).
Wprowadzenie tego rodzaju instrumentu wsparcia dla mikroinstalacji i małych instalacji OZE zapowiada projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii („ustawa o OZE”). Polska po raz pierwszy planuje wprowadzenie taryf typu FiT na energię elektryczną w 2013 r. i ten system wsparcia chce zaadresować do inwestujących w mikroinstalacje i małe instalacje OZE do mocy 200 kW obejmowane umownie nazwą „energetyki prosumenckiej”. Wprowadzenie systemu FiT oznacza przede wszystkim konieczność uprzedniego poznania kosztów produkcji energii z poszczególnych OZE celem dopasowywania wysokości taryf dla nowych inwestorów wchodzących do systemu w kolejnych latach.
Do analiz i oceny kosztów energii elektrycznej z mikro- i małych instalacji OZE, tam gdzie tylko było to możliwe, wykorzystano rzeczywiste dane o kosztach inwestycyjnych i eksploatacyjnych z rynku krajowego, uzupełnione założeniami, które wynikały wprost z projektu ustawy o OZE. Do wyliczenia kosztów produkcji energii elektrycznej dla wszystkich technologii OZE wykorzystano jednolitą, wspólną metodę tzw. „rozłożonego kosztu produkcji energii”, zwaną LCOE (ang. levelised cost of energy). Metoda ta jest powszechnie stosowana do ustalania wysokości gwarantowanej ceny zakupu energii w krajach stosujących system wsparcia w postaci taryf typu FiT (80 krajów).
W oparciu o wyniki analizy kosztów metodą LCOE, zaproponowano modyfikację systemu taryf FiT w projekcie ustawy o OZE poprzez zwiększenie wysokości taryf na energię z niektórych źródeł oraz wprowadzenie w niektórych przypadkach dodatkowych progów mocy poniżej których stawka FiT jest nieco wyższa. Analizy kosztów produkcji energii z OZE wskazały na zasadność powiększenia listy technologii objętych systemem wsparcia FiT o mikrosystemy kogeneracyjne na biopłyny (jako technologię dużej elastyczności i uniwersalności, dobrze uzupełniającą pozostałe) oraz silniejszego wsparcia mikroinstalacji typu prosumenckiego w obrębie technologii fotowoltaicznych i wiatrowych. Analizy pokazały też, że system taryf proponowany dla biogazowni (które pomimo wielu korzyści są jedną z bardziej kosztownych technologii OZE) jest niewystarczający, aby spowodować ich zakładany rozwój. Analiza wykazała, ze taryfy FiT zaproponowane pierwotnie w projekcie ustawy o OZE są też generalnie niższe w stosunku do analogicznych taryf w innych krajach, w szczególności w wiodących w zakresie wsparcia instrumentem FiT małoskalowych instalacji OZE: Wielkiej Brytanii i Niemczech. Wyniki analiz wskazały w szczególności na konieczność wparcia nieco wyższymi stawkami małych elektrowni wiatrowych o mocy <50 kW i systemów PV zintegrowanych z budynkami tylko do mocy <10 kW, jednostek kogeneracyjnych na biopłyny o mocy do 50 kW.
Zestawienie rekomendowanych taryf (w zł/kWh):
Małe elektrownie wiatrowe – do 50 kW: 1,2
Małe elektrownie wiatrowe – do 200 kW: 0,7
Systemy fotowoltaiczne zintegrowane z budynkiem do 10 kW: 1,2
Systemy fotowoltaiczne wolnostojące do 100 kW: 1,1
Mikro i małe biogazownie rolnicze do 50 kW: 1,5
Mikro i małe biogazownie rolnicze 50-200 kW: 0,9
Małe elektrownie wodne do 75 kW: 0,75
Mikro i małe jednostki kogeneracyjne na biopłyny do 50 kW: 1,25
W świetle wyników ekspertyzy projekt ustawy OZE, przy generalnie dobrym podejściu, zbyt zachowawczo promuje mikroźródła. Zaproponowane w raporcie modyfikacje, wysokość pierwszych taryf FiT promować mają nowe, uzupełniające się i zapewniające zrównoważony rozwój technologie o charakterze prosumenckim oraz dużym potencjale spadku kosztów i wielorakich korzyściach zewnętrznych. Niewielkie zwiększenie kosztów wsparcia dla mikroinstalacji wydaje się być w pełni uzasadnione. Intensywność pomocy inwestorom w odniesieniu do znacznie większych instalacji OZE mających mieć wsparcie w zmodyfikowanym systemie świadectw pochodzenia (ŚP) w stosunku do zaproponowanego nowego systemu FiT dla technologii małoskalowych ma być tylko o 13-14% niższa. Niższe koszty systemowe i znacznie niższe straty sieciowe dla mikroinstalacji przyłączonych do sieci niskiego napięcie niż dużych źródeł OZE łączonych do sieci średniego i wysokiego napięcia z nadwyżką kompensują nieco wyższe taryfy FiT, które prowadzą też do wielu trudniej wymiernych korzyści społecznych, gospodarczych i środowiskowych.
Opracowanie zostało przekazane do Ministerstwa Gospodarki w sierpniu br.
