ZP FEO zgłosił uwagi nt. ustawy o energii odnawialnej
W ostatnim dniu konsultacji społecznych dotyczących ustawy o OZE swoje uwagi do Ministerstwa Gospodarki zgłosił Związek Pracodawców Forum Energetyki Odnawialnej. Które zapisy nowej ustawy wymagają korekty zdaniem ZP FEO? {więcej}
Najważniejsze z proponowanych zmian służą zapewnieniu wdrożenia w Polsce dyrektywy 2009/28/WE i zatwierdzonego przez Radę Ministrów tzw. „Krajowego Planu Działań” oraz zapewnienia, że wiele dobrych założeń proponowanego projektu regulacji (ograniczenie wsparcia nadmiarowego i zapewnienie rozwoju mikroinstalacji i energetyki prosumenckiej) mogło być w praktyce wdrożone w sposób zmniejszający koszty (także w dłuższej perspektywie niż 2020 rok). Zgłoszone propozycje mają też umożliwić osiągnięcie:
– korzyści społecznych: ochrona mieszkańców przed wzrostem kosztów paliw i energii oraz zagrożeniem utraty bezpieczeństwa zaopatrzenia w energię,
– gospodarczych: rozwój zielonej gospodarki, potencjału eksportowego i możliwe największej liczby miejsc pracy w szeroko rozumianej branży OZE.
Kluczowe propozycje to:
– wprowadzenie systemu stałych taryf, wspólnych dla wszystkich mikroinstalacji przyłączonych do sieci niskiego napięcia, niezależnie od technologii czy formy własności, ale z uwzględnieniem efektu skali (zarówno w odniesieniu do wielkości mikroinstalacji jak i możliwej ilości instalacji danego typu – spadek kosztów zgodnie z krzywą uczenia się),
– wprowadzenie dodatkowego wsparcia dla potraktowanego marginalnie w systemie wsparcia zielonego ciepła z odnawialnych źródeł energii (świadectwa pochodzenia na ciepło ze wszystkich źródeł OZE, (w tym kolektory słoneczne), nie tylko z systemów kogeneracyjnych na deficytową biomasę, choć także dla wysokosprawnych, dedykowanych kotłów domowych na pelety i brykiety z biomasy),
– wprowadzenie wsparcia dla producentów urządzeń dla OZE w postaci zmniejszonej stawki podatku VAT,
– wzmocnienia przepisów służących racjonalizacji i poprawie warunków przyłączenia do sieci i zapewnienia efektywności zaproponowanych w projekcie ustawy instrumentów podatkowych.
Uzasadnienie:
Projektowana regulacja powinna służyć wdrożeniu dyrektywy 2009/28/WE oraz realizacji przyjętego na jej podstawie Krajowego planu działania w zakresie odnawialnych źródeł energii (KPD), a tym samym prowadzić do pobudzenia nowych inwestycji, w szczególności na rynkach technologii OZE które choć mają istotny i niewykorzystany potencjał ekonomiczny dotychczas nie mogły się rozwijać. Niestety proponowany system wsparcia nie spowoduje rozwoju nowych technologii OZE uwzględnionych w KPD, w szczególności małoskalowych (mikroinstalacje) typu prosumenckiego: np. małe elektrownie wiatrowe, mikrobiogazownie, systemy fotowoltaiczne, jak i nowych wielkoskalowych (morska energetyka wiatrowa).
Przyczyną jest zbyt niski poziom proponowanego wsparcia początkowego w stosunku do potrzeb rozwijającego się rynku nowych technologii OZE lub utrzymywanie barier administracyjnych. W szczególności dotyczy to barier związanych z rejestracją źródeł, braku podstaw do stwierdzenia ex ante przez podmiot zamierzający wytwarzać energię w systemie producenckim do której kategorii (prowadzących działalność gospodarczą czy nieprowadzących) się kwalifikują, rozbudowanych obowiązków dot. prowadzenia dokumentacji i sprawozdawczości itp. Regulacja w obecnym kształcie spowoduje tez nadmierny i rosnące w czasie obowiązki w całym systemie administracji państwowej.
Proponowana regulacja nie została napisana w duchu i z perspektywy nowych inwestorów (i promocji nowych inwestycji), ale w języku tradycyjnych przedsiębiorstw energetycznych. Jest zbyt zachowawcza, w szczególności wobec operatorów (OSD) – stawia zbyt niskie wymagania w zakresie proaktywnego przyłączania nowych źródeł OZE i ich bilansowania. Potwierdza niezgodną z dyrektywą 2009/28/WE praktykowaną w Polsce zasadę, że OSD ma obowiązki przyłączenia, jeżeli wartość łącznej dostępnej mocy przyłączeniowej do sieci jest mniejsza, niż moc nowego źródła OZE, bez analizy oraz poszukiwania rozwiązań alternatywnych, w tym aktywnego i efektywnego zarządzania pracą źródeł rozproszonych przyłączonych do sieci dystrybucyjnej. Projektowana regulacja jest jednocześnie nieprzejrzysta dla niezależnych producentów energii i stawia wobec nich zbyt dużo wymagań natury formalno-prawnej uzależniając ich nadmiernie od decyzji OSD. W efekcie różnej siły rynkowej obu stron i tak rozłożonych obowiązków projekt regulacji stwarza jedynie pozory wsparcia i w obecnej wersji otwierałby drogę do zachowań korupcjogennych.
Projekt miał równoprawnie traktować rynki „zielonego” ciepła i „zielonej” energii elektrycznej i tworzyć optymalny mix energetyczny w zużyciu końcowym energii, zgodnie z duchem i literą dyrektywy 2009/28/WE. Niestety w rzeczywistości projekt jednostronnie koncentruje się na tradycyjnie wytwarzanej energii elektrycznej z OZE oraz na energetycznym wykorzystaniu biomasy i prowadzić może do dalszej koncentracji na rynku technologii schyłkowych oraz do nadmiernego korzystania z odnawialnego, ale ograniczonego zasobu jakim jest biomasa energetyczna (spowodować to może zbyt wysokie koszty wdrożenia KPD i zagrożenie dla zrównoważoności środowiskowej).
Projekt miał zracjonalizować koszty rozwoju energetyki odnawialnej, w tym w szczególności nieracjonalnie wysoką intensywność (nadmiarowość) wsparcia dla zamortyzowanych dużych elektrowni wodnych i nieefektywnego współspalania biomasy z węglem w elektrowniach cieplnych na rzecz inwestycji w nowe moce i nowe technologie.Proponowane ograniczenia wobec nadmiarowego lub nieuzasadnionego wsparcia dla zamortyzowanej energetyki wodnej i współspalania są dalece niewystarczające aby w ramach celu ilościowego (15%) na 2020 roku modernizować energetykę odnawialną i czynić ją bardziej i trwale efektywną w ramach wewnętrznie zrównoważonego miksu różnych rodzajów i technologii OZE.
Projekt ustawy nadmiernie koncentruje się na dopasowywaniu wysokości wsparcia indywidualnie dla każdej z wielu (słabo rozpoznanych przez autorów projektu) technologii OZE i ich odmian, a za mało na realnych barierach i zindywidualizowanych możliwościach działania różnych grup inwestorów i właścicieli instalacji OZE (o różnej wielkości i mocy).
Projekt regulacji powinien być zaadresowany specyficznie do konkretnych beneficjentów i zawierać adekwatny do ich możliwości inwestycyjnych system wsparcia, w szczególności dla osób fizycznych, rolników, MŚP, przedsiębiorstw komunalnych, tradycyjnych przedsiębiorstw energetycznych itp. biorąc pod uwagę ich możliwości ekonomiczne i skalę barier administracyjnych. W efekcie koncentracji na technologiach, a nie rozpoznaniu realnych możliwości nowych inwestorów wiele z proponowanych rozwiązań pozostanie martwych lub nie przyniesie efektów. Należą do nich m.in. deklaratywne wsparcie dla mikroinstalacji, które (bez podniesienia jego wysokości) nie spowoduje realnych efektów czy formalne wprowadzenie systemu certyfikacji instalatorów OZE (zaadresowanego do osób fizycznych), które nie uwzględnia praktyki działania firm instalatorskich i ich roli w zapewnieniu jakości oraz czasu potrzebnego na przeszkolenie pracowników.
Projekt regulacji nie bierze pod uwagę czasu jaki jest potrzebny w gospodarce do budowy nowych działów jakim jest rynek mikroinstalacji i rynek urządzeń oraz warunków koniecznych do jego powstania. Obecnie zaproponowane regulacje, w swoich założeniach stawiając na rozwój mikroinstalacji, nie spowodują oczekiwanego rozwoju zielonej gospodarki, a w szczególności produkcji urządzeń dla OZE, gdyż decyzje inwestycyjne w tym zakresie wymagają perspektywy rynku masowego i nie mogą być podejmowane na podstawie, gdy system wsparcia pozwala na rozwój mikroinstalacji jedynie w niewielkich niszach. Tak pomyślane nieadekwatne wsparcie będzie wzmacniać import najtańszych urządzeń, być może używanych (aby domknąć biznesplany) i powoli zacznie zamykać szanse na trwały, długofalowy rozwój zielonej gospodarki w branży mikroinstalacji OZE, gdzie Polska ma realne szanse (potwierdzone już w kilku sektorach np. kolektorów słonecznych) stać się światowym eksporterem urządzeń i usług. Poza wzmocnieniem wsparcia dla inwestujących w mikroinstalacje, należy zatem zastosować bezpośrednie zachęty dla producentów urządzeń w postaci ulg podatkowych.
W celu rozwoju rynku prosumenckiego i rynku technologii i urządzeń OZE oraz w celu zbilansowania instrumentów wsparcia i uzyskania synergii w ich działaniu regulacja niedostatecznie wykorzystuje normy i standardy, w szczególności w zakresie wymogów minimalnego udziału energii z OZE w pokryciu potrzeb energetycznych w budynkach. Trudno się bowiem zgodzić z założeniem, że o ile minimalny udział energii z OZE w zużyciu energii finalnej brutto w Polsce w 2020 roku wyniesie 15%, to w budynkach będzie to zdecydowanie mniej. Uwzględniając strukturę zużycia energii dla przemysłu i realne możliwości szybkiej poprawy sytuacji w tym zakresie, średni udział energii z OZE w budynkach powinien powinno być znacznie większy niż proponowane 15%, a w przypadku nowych budynków znacznie większy (projekt regulacji proponuje wymagany jedynie 10% dla nowych budynków, co oznaczałoby brak wdrożenia dyrektywy 2009/28/WE).
Ustawa o odnawialnych źródłach energii wraz z nową wersją Ustawy Prawo Energetyczne kładą takżeniedostateczny nacisk na zwiększenie efektywności wykorzystania zasobów sieciowychpoprzez zastosowanie nowych rozwiązań technologicznych, znanych pod ogólną nazwą tak zwanych sieci inteligentnych, celem zwiększenia udziału energii odnawialnej w zaspokojeniu krajowego zapotrzebowania na energie elektryczną.
Informacja nt. ZPFEO
Związek Pracodawców Forum Energetyki Odnawialnej (ZP FEO) powstał w 2011 roku i przystąpił do PKPP Lewiatan, w okresie tworzenia w Polsce nowych podstaw prawnych rozwoju energetyki odnawialnej, w celu kształtowania warunków do zwiększania udziału odnawialnych źródeł energii w bilansie energetycznym Polski i UE i rozwoju zielonych technologii. Związek stanowi otwarte forum wymiany informacji służące budowaniu rzetelnego wizerunku energetyki odnawialnej i zielonej gospodarki oraz stanowi platformę ochrony interesów członków. Członkami Związku są m.in. producenci urządzeń dla energetyki odnawialnej, słonecznej, wiatrowej, biomasy oraz niezależni wytwórcy „zielonej”, rozproszonej energii, w większości małe i średnie przedsiębiorstwa, a także firmy otoczenia zielonego biznesu i innowacji.
Kontakt
Związek Pracodawców Forum Energetyki Odnawialnej
www.zpfeo.org.pl
zpfeo@zpfeo.org.pl
Biuro ZP FEO koordynuje Instytut Energetyki Odnawialnej
tel: +48 22 825 46 52
fax: +48 22 875 86 78
Adres korespondencyjny:
ul. Mokotowska 4/6
00-641 Warszawa
Czytaj więcej o bieżących komentarzach i analizach dot. ustawy o OZE na Gramwzielone.pl w artykule:Ustawa o OZE: bieżące informacje, analizy i komentarze
