Dr Christian Schnell: nowy system wsparcia niedopasowany do realiów offshore
{więcej}Zaprezentowany w dniu 4 października 2012 r. przez Ministerstwo Gospodarki projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii (Projekt Ustawy OZE) oraz jego uzasadnienie, przewidują system wyliczania współczynnika korekcyjnego w pięcioletnich odstępach czasu. Wprowadzenie tego typu rozwiązania wydaje się być zasadne w przypadku projektów, których łączny okres procesu inwestycyjnego do momentu przyłączenia do sieci wynosi do pięciu lat. Jednakże w stosunku do instalacji wykorzystujących energię wiatru na morzu, powyższe rozwiązanie z pewnością nie znajdzie zastosowania – pisze dr Christian Schnell.
Specyfika tego rodzaju instalacji wymaga o wiele większego zaangażowania terminowego w porównaniu z większością inwestycji z zakresu odnawialnych źródeł energii. Ze względu na odległość od lądu (średnio 40 km od linii brzegowej dla trzynastu wydanych do tej pory pozwoleń na wznoszenie sztucznych wysp) oraz specjalistyczne badania środowiskowe w morzu, przyłączenie do sieci tych instalacji trwa znacznie dłużej niż pięć lat. Tego typu stanowisko podtrzymuje również polski ustawodawca, który w ustawie o obszarach morskich Rzeczypospolitej i administracji morskiej, nakłada obowiązek uzyskania pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich, które jest ważne przez okres sześciu lat, z możliwością przedłużenia na kolejne 2 lata, do momentu uzyskania pozwolenia na budowę.
Przyjęcie kalkulacji współczynnika korekcyjnego co pięć lat uniemożliwia inwestorowi instalacji realizowanej na morzu pochłaniającej średnio kilkadziesiąt milionów euro (tylko do chwili uzyskania wszystkich wymaganych pozwoleń), wyliczenie jego przewidywanych dochodów – na etapie planowania nie jest on bowiem w stanie przewidzieć wysokości współczynnika w chwili uzyskania pozwolenia na użytkowanie. Zaproponowane w Projekcie Ustawy OZE rozwiązanie, z góry skazuje realizację tych inwestycji na wątpliwe powodzenie. Stąd, proponowane jest wydłużenie czasu obowiązywania współczynnika korekcyjnego (na realny okres wykonania i przyłączenia instalacji) do dziesięciu lat.
Warto również wskazać, że ustawodawca szacuje współczynnik korekcyjny dla instalacji wykorzystujących energię wiatru na morzy na poziomie 1,80. Współczynnik został obliczony m.in. w oparciu o koszty inwestycyjne (CAPEX) ustalone na poziomie 13500 zł/kW, które w powszechnej opinii są określane jako zaniżone w stosunku do rzeczywiście ponoszonych kosztów inwestycyjnych wynoszących przy instalacjach znajdujących się w odległości ok. 40 km od lądu minimum 3.500 euro.
Analiza przepisów Projektu Ustawy OZE oraz jego uzasadnienia, w zakresie instalacji wykorzystujących energię wiatru na morzu, nakazuje rozważenie uczynienia przez polskiego ustawodawcę kolejnego wyjątku i przedłużenie okresu obowiązywania współczynnika korekcyjnego do dziesięciu lat oraz skorygowanie wyliczenia na 2013-2017 do poziomu 2,0. Proponowane rozwiązanie zapewniłoby realną możliwość wykonania inwestycji, zgodnej z obecnym stanem faktycznym i prawnym, a przede wszystkim umożliwiłoby przewidzenie przyszłych dochodów i rentowności instalacji.
dr Christian Schnell
Kancelaria DMS DeBenedetti Majewski Szcześniak Warszawa
