Opłata za wydanie pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp – kwestie podatkowe
{więcej}Wraz z rozpoczęciem procesu inwestycyjnego dotyczącego budowy morskich farm wiatrowych w Polsce wśród inwestorów pojawiły się wątpliwości w zakresie podatkowego sposobu rozliczania tego typu transakcji. Wśród pierwszych niewiadomych pojawiła się kwestia alokacji opłat za wydanie pozwolenia na wznoszenie i wykorzystanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń na obszarach morskich.
Niektórzy inwestorzy podjęli już decyzję o rozpoczęciu procesu inwestycyjnego, który wiąże się z koniecznością uzyskania wielu pozwoleń. Wśród pierwszych z nich, które każdy przedsiębiorca decydujący się na wybudowanie farmy w wyłącznej strefie ekonomicznej Polski musi otrzymać pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich. Inwestorzy za udzielenie pozwolenia wnoszoną opłatę w wysokości stanowiącej 1% wartości planowanego przedsięwzięcia. Opłatę wnosi się w następujących transzach:
1. 10% pełnej kwoty opłaty wciągu 90 dni od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu stała się ostateczna;
2. 30% pełnej kwoty wciągu 30 dni od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu na budowę przedsięwzięcia siała się ostateczna, a w przypadku gdy decyzja o pozwoleniu na budowę nie jest wymagana w ciągu 30 dni od dnia, w którym rozpoczęto budowę przedsięwzięcia;
3. 30% pełnej kwoty wciągu 30 dni od dnia, w którym rozpoczęto wykorzystanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń;
4. 30% pełnej kwoty po 3 latach od dnia dokonania wpłaty, o której mowa w pkt 3.
Na tym etapie pojawia się wątpliwość jak wyżej wymienione koszty powinny być ujmowane dla celów podatkowych. Według Katarzyny Klimkiewicz-Deplano, doradcy podatkowego, partner kancelarii prawa podatkowego Advicero Tax Sp. z o.o. koszty pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich przed oddaniem farmy wiatrowej do używania (a zatem transza nr 1 i nr 2) wiążą się bezpośrednio z wytworzenia środka trwałego jakim jest farma wiatrowa, zatem powinny powiększać wartość początkową farmy wiatrowej i być następnie rozliczone poprzez odpisy amortyzacyjne. Z kolei koszt pozwolenia poniesiony po dacie oddania środków trwałych do używania (transza nr 3 i nr 4) powinien być rozłożony w czasie, tj. rozliczony proporcjonalnie od momentu poniesienia do końca okresu, na który zostało wydane pozwolenie.
W analogicznej sprawie takie stanowisko zajął również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 9 września 2013 r., sygn. III SA/Wa 655/13. Zdaniem Sądu, pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp i urządzeń w polskich obszarach morskich charakterem, w swojej istocie, jest zbliżone do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która jest wydawana w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego. Z uzyskaniem pozwolenia wiąże się z ponoszeniem kosztów (uiszczenie stosownej opłaty), bezpośrednio związanej z realizacja inwestycji, bez której inwestycja nie mogłaby powstać. Tym samym, wszelkie wydatki poniesione na ten cel są w ocenie Sądu – kosztami wytworzenia środka trwałego. Należy zatem uznać, że opłaty za wydanie pozwolenia wiążą się bezpośrednio z wytworzenia środka trwałego jakim jest farma wiatrowa, bowiem bez ich poniesienia niemożliwa byłaby realizacja inwestycji a tym samym wytworzenie środka trwałego.
Z kolei koszty pozwolenia poniesione po dacie oddania środków trwałych do używania powinny stanowić koszt w momencie poniesienia. W związku z faktem, że pozwolenie zostało wydane na okres 30 lat – transza nr 3 i nr 4 – opłaty będzie stanowiła koszt proporcjonalnie do okresu od momentu poniesienia do końca obowiązywania pozwolenia.
