Rekord morskich wiatraków w 2019 r., ale wyższy koszt nowych inwestycji
Europejskie stowarzyszenie sektora wiatrowego WindEurope informuje o rekordowych inwestycjach w morskie farmy wiatrowe, które powstały w Europie w 2019 r. W przypadku nowych projektów, dla których w ubiegłym roku podjęto finalne decyzje inwestycyjne, WindEurope odnotowuje wzrost średnich kosztów w stosunku do kosztów projektów zatwierdzonych rok wcześniej.
W ubiegłym roku na europejskich morzach uruchomiono wchodzące w skład 10 farm wiatrowych 502 turbiny o mocy 3,623 GW, co jest rekordem w dotychczasowej historii rozwoju sektora morskiej energetyki wiatrowej w Europie.
W tym u wybrzeży Wielkiej Brytanii przybyło 1,765 GW, u wybrzeży Niemiec uruchomiono 1,111 GW, Danii – 374 MW, Belgii – 370 MW, a u wybrzeży Portugalii przybyło 8 MW.
O utrzymaniu się W. Brytanii na pozycji lidera zdecydowało sfinalizowanie budowy wszystkich turbin wchodzących w skład obecnie największej na świecie morskiej farmy wiatrowej Hornsea One o mocy 1,218 GW. W jej skład wchodzą 174 turbiny Siemens Gamesa o jednostkowej mocy 7 MW i średnicy łopat wirnika 154 m.
Średnia moc instalowanych w 2019 roku morskich turbin wzrosła o 1 MW w porównaniu do roku 2018 – do 7,8 MW.
Pozycję lidera w 2019 roku w zakresie dostaw morskich wiatraków utrzymał producent Siemens Gamesa, którego udział w rynku wyniósł 62 proc. i który wyprzedził konsorcjum MHI Vestas.
Przeciętna odległość od brzegu, w której powstały w ub. r. morskie farmy wiatrowe, wyniosła 59 km, a wiatraki instalowano na przeciętnej głębokości 33 m.
Całkowity potencjał europejskiego offshore wzrósł na koniec ubiegłego roku do 22,72 GW, na co składa się 5 047 podłączonych do sieci elektrowni wiatrowych, wchodzących w skład 110 farm zlokalizowanych na wodach terytorialnych 12 państw.
W tym udział Wielkiej Brytanii wynosi 45 proc. (2225 turbin o mocy 9,945 GW), Niemiec 34 proc. (1469 turbin o mocy 7,445 GW), Danii 8 proc. (559 turbin, 1,703 GW), Belgii 7 proc. (318 turbin, 1,556 GW), a Holandii 5 proc. (365 turbin 1,118 GW).
Natomiast wśród inwestorów największy udział w zainstalowanym potencjale europejskich farm wiatrowych na morzu przypada duńskiej grupie energetycznej Orsted (16 proc.), niemieckiemu koncernowi RWE (12 proc.) oraz szwedzkiemu Vattenfallowi oraz australijskiemu funduszowi Macqaurie (po 7 proc.).
Gwarantowane ceny głównie w kontraktach różnicowych
Przeciętne cen energii z morskich wiatraków, zakontraktowane w ubiegłorocznych aukcjach, wyniosły ok. 40-50 EUR/MWh.
W tym w jednej z ubiegłorocznych aukcji, która odbyła się w Holandii, zwycięski inwestor, szwedzki Vattenfall, zgodził się na budowę farmy wiatrowej o mocy 760 MW bez jakichkolwiek dopłat i gwarancji cen.
W większości w ubiegłorocznych aukcjach przyznawano gwarancje ceny energii w ramach mechanizmu kontraktów różnicowych, który zgodnie z projektem polskiej ustawy dla offshore ma być stosowany także w przypadku pierwszych morskich farm wiatrowych w naszej części Morza Bałtyckiego.
W tym w rekordowej aukcji brytyjskiej przyznano kontrakt różnicowy m.in. dla wielkiego projektu Doggerbank o docelowej mocy 3,6 GW, planowanego przez Equinor i SSE, dla którego gwarantowana stawka wynosi 44,9-47,2 euro/MWh w zależności od etapu inwestycji.
W jednym przypadku zastosowano inny mechanizm rozliczeń. W aukcji francuskiej na 600 MW przyznano premię ponad cenę rynkową energii. Konsorcjum inwestorów z udziałem EDF, Innogy i Enbridge zapewniło sobie premię na poziomie 44 euro/MWh.
Wyższy CAPEX
W ubiegłym roku podjęto finalne decyzje inwestycyjne w przypadku czterech projektów, które mają powstać u wybrzeży czterech europejskich państw. Te inwestycje mają skutkować budową farm wiatrowych o mocy 1,4 GW, a ich wartość WindEurope szacuje na 6 mld euro.
WindEurope odnotowuje przy tym wyraźnie wyższe koszty inwestycyjne (średnio 4,28 mln euro/MW) niż w przypadku projektów o łącznej mocy 10,3 GW, które uzyskały finalne decyzje inwestycyjne w roku 2018 (średnio 2,45 mln euro/MW) oraz projektów o mocy 7,5 GW, które uzyskały FID w roku 2017 i w przypadku których średni koszt inwestycyjny wyniósł 3,26 mln euro/MW.
Wyższy koszt inwestycyjny występuje m.in. w przypadku projektu farmy wiatrowej Saint Nazaire, która ma powstać u wybrzeży Francji i której CAPEX wyceniono na 5 mln euro/MW.
WindEurope tłumaczy wyższy koszt projektu Saint Nazaire tym, że będzie to dopiero pierwsza duża inwestycja w morską energetykę wiatrową we Francji, a ponadto ta inwestycja była opóźniana ze względu na wydłużony proces uzyskiwania pozwoleń, w tym także z uwagi na konieczność renegocjacji taryf przyznanych pierwotnie przez francuski rząd w roku 2012, co uniemożliwiło inwestorom skorzystanie z ostatnich spadków kosztów techologii offshore.
Inny przykład zatwierdzonej w 2019 roku inwestycji to projekt Neart na Gaoithe w Szkocji, który otrzymał gwarancje sprzedaży energii w aukcji z 2015 roku i w przypadku którego zostaną zastosowane fundamenty tzw. jackets – droższe niż stosowane w innych inwestycjach monofundamenty. CAPEX uwzględniony w finansowaniu tego projektu wynosi 5,1 mln euro/MW.
Finalną decyzję inwestycyjną w ubiegłym roku utrzymał też nowatorski projekt Hywind Tampen, który na Morzu Północnym zrealizuje Equinor. W tym przypadku przewidziano wykorzystanie 11 turbin o mocy po 8 MW w technologii floating wind, które zasilą znajdujące się w pobliżu platformy wiertnicze.
redakcja@gramwzielone.pl
© Materiał chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy Gramwzielone.pl Sp. z o.o.
