Powstał najdłuższy interkonektor na świecie

Wielką Brytanię i Danię połączył interkonektor energetyczny o rekordowej długości 765 km. Oba kraje mają duży udział w produkcji energii z wiatru, teraz więc łatwiej wyeksportują nadwyżki do sąsiadów. 

Viking Link to nazwa najdłuższego na świecie interkonektora lądowego i podmorskiego. Oficjalne jego uruchomienie nastąpiło 29 grudnia 2023 r. Jest to wspólne przedsięwzięcie operatora brytyjskiej sieci elektroenergetycznej National Grid oraz duńskiego operatora systemu przesyłowego Energinet.

Jak podają inwestorzy, na początku interkonektor będzie działał z mocą 800 MW ze względu na ograniczenia systemowe wprowadzone przez Energinet. Jego pełna moc natomiast wynosi 1,4 GW.

REKLAMA

Viking Link został rozciągnięty od podstacji Bicker Fen w Lincolnshire do podstacji Revsing w południowej Jutlandii w Danii. Umożliwia on współdzielenie czystej energii pomiędzy brytyjską i duńską siecią energetyczną. Jego długość wynosi 765 km, co czyni go najdłuższym interkonektorem na świecie.

Projekt Viking Link

Budowa interkonektora między Wielką Brytanią a Danią rozpoczęła się w roku 2019. Projekt obejmował współpracę obu krajów w zakresie budowy stacji oraz instalacji kabli lądowych i morskich.

Lądowy kabel wysokiego napięcia prądu stałego (HVDC) po stronie brytyjskiej składał się ze 118 elementów, rozciągających się na długości 67 km między Bicker Fen i Sutton-on-Sea na wybrzeżu Lincolnshire. Został wyprodukowany przez Prysmian Group, międzynarodową firmę z siedzibą w Mediolanie. Z kolei kabel na potrzeby duńskiego odcinka lądowego wyprodukowała duńska spółka NKT.

Za dostawę kabla morskiego HVDC do projektu odpowiadała firma Prysmian Group. Kabel został ułożony na dnie morskim przy użyciu statku o nazwie Leonardo Da Vinci.

REKLAMA

Stacje konwerterowe na obu końcach kabla zbudowały Siemens Energy (spółka odpowiadała za brytyjską stację) oraz Energinet (stacja duńska).

Zalety interkonektorów

Interkonektory to kable wysokiego napięcia łączące systemy elektroenergetyczne sąsiadujących krajów, umożliwiające szybkie i elastyczne dzielenie się energią. Pozwalają też na handel nadwyżkami energii – w tym energii ze źródeł odnawialnych – między różnymi krajami. Są zatem doskonałym narzędziem zarządzania energią z OZE, które charakteryzują się nieciągłą pracą.

National Grid podkreśla, że takie połączenia międzysystemowe przynoszą ogromne korzyści, przede wszystkim w postaci tańszej energii, bezpieczeństwa energetycznego oraz niższych emisji CO2. Spółka oczekuje, że jej interkonektory pomogą Wielkiej Brytanii uniknąć w latach 2020-2030 emisji około 100 mln ton dwutlenku węgla. Do 2030 r. 90 proc. energii importowanej przez połączenia międzysystemowe National Grid ma pochodzić ze źródeł zeroemisyjnych.

Korzyści z Viking Link

Jak wylicza National Grid, połączenie Viking Link o mocy 1,4 GW ma umożliwić współdzielenie zielonej energii elektrycznej wystarczającej do zasilania nawet 2,5 mln brytyjskich domów.

To nowe, rekordowe połączenie jest fantastycznym przykładem rozwoju inżynierii i współpracy z naszymi krajami partnerskimi. W miarę zwiększania wykorzystania energii wiatrowej, aby osiągnąć nasze cele w zakresie bezpieczeństwa klimatycznego i energetycznego, połączenia z krajami sąsiadującymi będą odgrywać kluczową rolę w zwiększaniu bezpieczeństwa dostaw i obniżeniu cen dla konsumentów – skomentowała Katie Jackson, prezes National Grid Ventures.

Według oczekiwań w pierwszym roku działania Viking Link pozwoli zaoszczędzić ponad 600 tys. ton emisji CO2 (podobny efekt dałoby wycofanie z ruchu 280 tys. samochodów). Ponadto interkonektor ma przynieść korzyści brytyjskim konsumentom dzięki importowi tańszej energii. National Grid szacuje je na ponad 500 mln funtów w ciągu pierwszych 10 lat działania systemu. Dodatkowo – ponieważ oba kraje są jednymi z największych producentów energii wiatrowej na świecie – interkonektor pomoże Wielkiej Brytanii i Danii osiągnąć cele zerowej emisji netto do 2050 r. Połączenie międzysystemowe ma także zwiększyć bezpieczeństwo energetyczne obu krajów.

Viking Link to szósty interkonektor obsługiwany przez National Grid. Pozostałe pięć, już istniejących, łączy Wielką Brytanię z: Francją (IFA i IFA2), Holandią (BritNed), Belgią (Nemo Link) i Norwegią (North Sea Link). Pierwszym interkonektorem, uruchomionym przez spółkę w 1986 r., był projekt IFA.

Barbara Blaczkowska

barbara.blaczkowska@gramwzielone.pl

© Materiał chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy Gramwzielone.pl Sp. z o.o.