Australijczycy zwiększyli wytrzymałość ogniwa perowskitowego
Australijska firma Dyesol poinformowała o opracowaniu ogniwa perowskitowego charakteryzującego się relatywnie dużą odpornością na degradację sprawności. Mała wytrzymałość ogniw perowskitowych na warunki zewnętrzne to jedna z większych barier w rozwoju tej obiecującej technologii.
Perowskity są uważane za przyszłość technologii fotowoltaicznej. Problemem okazuje się jednak ich wytrzymałość. Ogniwa perowskitowe szybko ulegają degradacji, tracąc swoje świetne właściwości.
W ciągu zaledwie kilku lat prac nad zastosowaniem perowskitów w fotowotlaice osiągnięto sprawność konwersji promieni słonecznych porównywalną do najpopularniejszej na rynku i rozwijanej już od kilku dekad technologii krystalicznej.
Wydawałoby się, że tańsze w produkcji i równie wydajne perowskity już teraz mogłyby zapoczątkować rewolucję w fotowoltaice. Problemem pozostaje jednak ich wytrzymałość. Ogniwa, które obecnie powstają w laboratoriach, szybko tracą swoją wydajność, ulegając degradacji pod wpływem czynników zewnętrznych.
To właśnie zwiększenie wytrzymałości perowskitów wydaje się tym, czego potrzeba do komercjalizacji tej technologii i do szerszego zastosowania perowskitów w produkcji energii.
O postępach w zwiększaniu wytrzymałości perowskitów poinformowała właśnie australijska firma Dyesol, która pracuje nad nowymi materiałami w fotowoltaice organicznej od 2004 r.
Teraz Australijczycy opracowali ogniwo perowskitowe wielkości 1 cm2 i o sprawności 10%, które testowali następnie przez ponad 1000 godzin w warunkach pełnego słońca, przyspieszających degradację. W efekcie badań, sprawność testowanego ogniwa miała spaść jak na perowskity nieznacznie, w granicach 10%.
W kwietniu br. australijska firma poinformowała o planach budowy w Turcji fabryki ogniw fotowoltaicznych nowej generacji, w których zostanie wykorzystany perowskit. Projekt zakłada najpierw uruchomienie linii pilotażowych, a następnie produkcję na liniach o potencjale do 600 MW.
Pilotażowa produkcja zakładająca wytwarzanie do 20 tys. m2 ogniw rocznie, miałaby ruszyć już w przyszłym roku, a masowa produkcja ma się rozpocząć dwa lata później.
W ubiegłym miesiącu konsorcjum firm z udziałem brytyjskiego oddziału Dyesol otrzymało natomiast grant w wysokości 3 mln euro na rozwój technologii perowskitowej z unijnego programu Horizon 2020
Pozostałe czołowe zespoły naukowców, które badają możliwość wykorzystania perowskitu w fotowoltaice, działają m.in. na Oxfordzie czy na kalifornijskim Uniwersytecie Stanforda. W naszym kraju nad zastosowaniem perowskitów w energetyce słonecznej pracuje firma Saule Technologies założona przez Olgę Malinkiewicz – laureatkę prestiżowej nagrody Photonics21 przyznanej przez Komisję Europejską za opracowanie nowej, taniej metody pozyskiwania perowskitu.
– Poprawiona wytrzymałość perowskitu to dobra wiadomość. W końcu to bardzo młoda technologia. Wiele rzeczy można jeszcze w niej ulepszyć. Nigdy nie istniały żadne teoretyczne przeszkody, czemu ogniwa na bazie perowskitu nie miałyby być długowieczne. To tylko kwestia czasu – komentuje Olga Malinkiewicz z Saule Technologies.
Część instytutów i firm, które zajmują się perowskitami, pracuje nad możliwością zastosowania powłoki perowskitowej w tradycyjnych, krystalicznych ogniwach fotowoltaicznych, co ma prowadzić do znaczącego zwiększenia ich sprawności.
gramwzielone.pl
