Jaki jest cel szczytu klimatycznego COP26?
Po rocznej przerwie spowodowanej pandemią w niedzielę w Szkocji rozpoczął się kolejny szczyt klimatyczny Organizacji Narodów Zjednoczonych. Podczas odbywającego się w Glasgow szczytu COP26 kraje ONZ mają skupić się na wypracowaniu rozwiązań związanych z realizacją celu wyznaczonego 6 lat wcześniej w Paryżu, czyli powstrzymania wzrostu globalnych temperatur do 1,5 st. C w porównaniu z temperaturami sprzed ery przemysłowej.
Jak podkreślają eksperci Koalicji Klimatycznej, jednym z ważnych tematów negocjacji będzie artykuł 6. Porozumienia Paryskiego, który zakłada, że przywódcy państw ONZ mają określić mechanizm harmonizacji krajowych rynków uprawnień do emisji dwutlenku węgla, a w efekcie stworzyć podstawy globalnego systemu handlu uprawnieniami do emisji.
Maciej Wereszczyński ze Związku Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć podkreśla, że sprawa artykuł 6. Porozumienia Paryskiego zdominowała ostatnie rozmowy klimatyczne w Madrycie w 2019 r., jednak zakończyła się zaledwie dziewięcioma projektami tekstów.
– Pomimo, że ten COP powinien dotyczyć kwestii finansowych, ambicji i utrzymywania 1,5 st. C przy życiu, doprecyzowanie artykułu 6, może okazać się istotnym krokiem naprzód – ocenia Maciej Wereszczyński.
– Rząd Wielkiej Brytanii uznał, że rozwiązanie problemu jest kluczowym celem w Glasgow, uznając, że kilka krajów zamierza wykorzystać rynek węgla, aby pomóc im osiągnąć cele klimatyczne na 2030 r. Chiny, które niedawno stworzyły własny system handlu uprawnieniami do emisji dwutlenku węgla, oraz Rosja, która liczy na wykorzystanie swoich zasobów leśnych do sprzedaży kredytów węglowych, również wykazują rosnące zainteresowanie zawarciem umowy – mówi Wereszczyński.
Ekspert Koalicji Klimatycznej dodaje, że zmiany wypracowane na COP26 mogłyby pomóc w szybszej dekarbonizacji, zmniejszając koszty redukcji emisji CO2 w ramach systemu handlu uprawnieniami.
– Wspólny rynek emisji umożliwiłby krajom finansowanie projektów przyczyniających się do redukcji emisji w krajach ościennych i włączanie unikniętych w ten sposób emisji we własnych celach klimatycznych – ocenia Wereszczyński.
Urszula Stefanowicz z Polskiego Klubu Ekologicznego Okręgu Mazowieckiego zwraca uwagę, że kluczowe znaczenie dla odbudowy zaufania do całego procesu będzie rozwiązanie kwestii finansowych.
– Państwa rozwinięte muszą zapewnić środki na podejmowanie działań wszędzie tam, gdzie są one potrzebne. I muszą być to środki na ograniczanie emisji i adaptację, a także na radzenie sobie z katastrofami nasilającymi się już teraz w różnych częściach świata na skutek kryzysu klimatycznego – komentuje Urszula Stefanowicz.
– Ze strony środowisk naukowych słyszymy “każdy ułamek stopnia ma znaczenie”, a od polityków i dyplomatów dostajemy dobrze już znaną mieszankę komunikatów – samozadowolenia z własnych “sukcesów”, obniżania oczekiwań, wymówek. Najbardziej zdeterminowani, by osiągnąć prawdziwy postęp na COP26 są przedstawiciele krajów najsłabiej rozwiniętych i w największym stopniu narażonych na ryzyka klimatyczne. To ich głos przede wszystkim powinien się przebić, ale ich niezbyt silna pozycja w negocjacjach, pogłębiona przez nierówny dostęp do rozmów na skutek około-pandemicznych regulacji, zmniejsza ich szanse – mówi ekspertka Koalicji Klimatycznej.
– Do nas jako do przedstawicielek i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego należy przypominanie wszystkim decydentom, w tym także z Polski, o tym, że podstawą rozmów powinna być sprawiedliwość międzynarodowa i międzypokoleniowa. Podkreślanie, że sprawiedliwa transformacja oznacza nie tylko dbanie o los górników czy pracowników energetyki opartej na paliwach kopalnych lub przemysłu motoryzacyjnego, ale też ochronę nas wszystkich przed tragicznymi konsekwencjami zaniechania, niepodjęcia na czas koniecznych kroków – podkreśla Urszula Stefanowicz.
redakcja@gramwzielone.pl
© Materiał chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy Gramwzielone.pl Sp. z o.o.
